inner image

Το Βιογραφικό του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου - El Greco

Γεννήθηκε στο Χάνδακα της Κρήτης το 1541(;) και πέθανε στο Τολέδο της Ισπανίας στις 7 Απριλίου του 1614.

Στην βε νετοκρατούμενη Κρήτη του 16ου αιώνα, όπου διαμορφώνεται η λεγόμενη Κρητική σχολή, ως συνέχιση της βυζαντινής παράδοσης στη ζωγραφική εμπλουτισμένης με στοιχεία δυτικής προέλευσης, και όπου συντελείται η ιδιόμορφη συναίρεση δυο πολιτισμών, του βυζαντινού και του βενετσιάνικου (η επονομαζόμενη Κρητική Αναγέννηση), ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος έχει όλες τις προϋποθέσεις να αποκτήσει την ανθρωπιστική και καλλιτεχνική του παιδεία.

Στα 1567 (;), ο Θεοτοκόπουλος, ήδη ώριμος καλλιτέχνης και ίσος ο διασημότερος ανάμεσα στους ζωγράφους της Κρήτης, αναχωρεί για τη Βενετία. Στα 10 χρόνια περίπου της διαμονής του στην Ιταλία της Αντιμεταρρύθμισης (Βενετία, Ρώμη), ο Θεοτοκόπουλος έρχεται σε επαφή με τη θεωρεία της τέχνης του Ύστερου Μανιερισμού και με έργα επιφανών ζωγράφων όπως ο Τισιανός, ο Τιντορέτο, ο Μπασάνο, ο Κορέγγιο, ο Μιχαήλ Άγγελος κ.α. Στο εξής οι καλλιτεχνικές του επιλογές φαίνεται να καθορίζονται από την παιδεία που είχε αποκτήσει στην Κρήτη και από τις φιλοσοφικές και καλλιτεχνικές αρχές που υιοθέτησε στην Ιταλία.

Στα 1576/77, έχοντας αποκτήσει κάποιο κύρος στη Ρώμη, υπογράφει συμβόλαιο με το οποίο αναλαμβάνει να ζωγραφίσει τους πίνακες του κεντρικού και των πλευρικών εικονοστασίων του Σάντο Ντομίνιγκο ελ Αντίγγονο του Τολέδο και φεύγει για την Ισπανία.

Το Τολέδο εκείνης της εποχής δεν είναι πια πρωτεύουσα της Ισπανίας, εντούτοις παραμένει έδρα της εκκλησίας και ζωτικό πολιτιστικό κέντρο. Κληρικοί, έμποροι και αριστοκράτες είναι σε θέση, με τις παραγγελίες τους, να συντηρήσουν καλλιτέχνες, σοφούς και διανοούμενους. Από καλλιτεχνικής πλευράς, η πόλη, δέχεται τις επιδράσεις των ρευμάτων της Ιταλίας.

Αρχειακές πηγές μαρτυρούν την γνωριμία ή ακόμα και τη φιλία του Θεοτοκόπουλου με εκπροσώπους του κλήρου, ποιητές, καλλιτέχνες και διανοητές του Τολέδο.

Στην Ισπανία, ο Θεοτοκόπουλος, μακρυά από τα ιταλικά κέντρα ζωγραφικής, δημιουργεί την προσωπική του ιδιόμορφη τεχνοτροπία και επιβάλλει μια νέα αισθητική, η οποία προκαλεί ζωηρές αντιδράσεις στην εποχή του και προβληματίζει αργότερα τους ιστορικούς της τέχνης που προσπαθούν να τον κατατάξουν σε κάποια συγκεκριμένη σχολή.

Έργα του όπως το Εσπόλιο (1577-79) και η Ταφή του Κόμητος του Οργκάθ (1586-88) εντυπωσιάζουν και γίνονται αμέσως διάσημα. Ορισμένα χαρακτηριστικά της τεχνοτροπίας του (όπως λ.χ η άρνηση του χώρου και του χρόνου, η επιμήκυνση και παραμόρφωση των μορφών, το στροβίλισμα, η ανοδική τους κίνηση και η αμφιλεγόμενη σχέση τους με το χώρο, οι έντονες χρωματικές αντιθέσεις, το υπερφυσικό φως, κ.α), εντείνονται προοδευτικά στο έργο του μαζί με μια συνεχή τάση αφαίρεσης, που φαίνεται να υπηρετεί την εκφραστικότητα, την πνευματικότητα και τη θρησκευτική έκσταση.

Η καλλιτεχνική πορεία του Θεοτοκόπουλου, που είναι εξαιρετικά πολύπλοκη, εξακολουθεί να διχάζει τους μελετητές του. Δεν αρνείται όμως κανείς τη μοναδικότητα του έργου του και την τεράστια συμβολή του στην τέχνη του καιρού του και σε εκείνη που ακολούθησε.

 

Πολιτική Χρήσης Cookies

Το site heraklion.gr χρησιμοποιεί cookies. Προχωρώντας στο περιεχόμενο, συναινείτε με την αποδοχή τους. Πολιτική Χρήσης Cookies

CLOSE