Η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου, η Κινηματογραφική Ομάδα του Πανεπιστημίου Κρήτης και ο Δήμος Ηρακλείου υποδέχονται τις περιφερειακές εκδηλώσεις του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, με ένα τριήμερο προβολών από την Παρασκευή 26 μέχρι την Κυριακή 28 Μαρτίου στη δημοτική αίθουσα «Ανδρόγεω» με ελεύθερη είσοδο.

  Μετά την επιτυχημένη συνεργασία τους τον περασμένο Δεκέμβριο, οπότε φιλοξένησαν για πρώτη φορά στο Ηράκλειο επιλεγμένες ταινίες από το πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, οι τρεις φορείς αναλαμβάνουν τώρα να προβάλουν τις περιοδεύουσες ταινίες του διεθνούς φεστιβάλ που είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στα ντοκιμαντέρ και το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη από 12-21 Μαρτίου.

  Έτσι, μέσα στο προγραμματισμένο τριήμερο θα προβληθούν ελληνικοί και ξένοι τίτλοι μεσαίου και μεγάλου μήκους, με πολύπλευρη θεματολογία από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Κάντε κλικ εδώ για να επισκεφθείτε τον ιστότοπο του 12ου φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ Θεσσαλονίκης

Το πρόγραμμα του τριημέρου έχει ως εξής:     

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26/3

18:00 ΩΚΕΑΝΟΙ ΑΠΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ (Σαντρίν Φεϊντέλ, 52’)

Οι ωκεανοί εξελίσσονται ραγδαία στις χωματερές της γης. Κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο ωκεανού περιέ-

χει κατά μέσο όρο 74.000 κομμάτια πλαστικού. Μια ≪πλαστική σούπα≫ απορριμμάτων που σκοτώνει εκατοντάδες χιλιάδες ζώα κάθε χρόνο και διοχετεύει χημικά στην τροφική αλυσίδα. Στην Ολλανδία οι

επιστήμονες που διερευνούν την εξαφάνιση του ωκεάνιου πουλιού θαλασσοβάτη βρήκαν πλαστικό στο 95% των δειγμάτων. Στη Γερμανία έχει αποδειχθεί πως τα χημικά που απελευθερώνονται από πλαστικά επηρεάζουν την αναπαραγωγή των ζώων, ενώ στην Καλιφόρνια οι οικολόγοι συναντούν ολοένα και περισσότερες περιπτώσεις φαλαινών και δελφινιών που βρήκαν φρικτό θάνατο επειδή τα έντερά τους ήταν φραγμένα με σκουπίδια. Ποια θα είναι η μακροπρόθεσμη συνέπεια αυτής της ≪πλαστικής μόλυνσης≫; Μπορεί να γίνει κάτι για να καθαρίσουν οι ωκεανοί μας;

19:00 GOOGLE BABY (Ζίπι Μπραντ Φρανκ, 76’)

Το Google Baby είναι ένα ταξίδι σε τρεις ηπείρους που αφηγείται την ιστορία της ανερχόμενης

βιομηχανίας παραγωγής μωρών στηνοικονομικά συμφέρουσες λύσεις, αναθέτοντας σε γυναίκες στην Ινδία την παρένθετη μητρότητα προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί το κόστος. Το μόνο που έχουν να κάνουν οι πελάτες είναι να επιλέξουν το γενετικό υλικό που προτιμούν και να ταξιδέψουν στην Ινδία για να παραλάβουν το μωρό τους μετά το πέρας της εννιάμηνης κύησης. Σήμερα, η τεχνολογία έχει μετατρέψει τη γέννηση ενός μωρού σε μια διαδικασία που δεν εξαρτάται από το σεξ. Και η παγκοσμιοποίηση την κάνει οικονομικά προσιτή. Το μόνο που χρειάζεται κανείς είναι μια πιστωτική κάρτα. Τις οδηγίες μπορεί να τις βρει στο YouTube.

20:15 ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΙΑΣ ΜΑΝΑΣ (Φρίντρικ Θορ Φρίντρικσον, 103’)

Το πορτρέτο μιας γυναίκας που προσπαθεί απεγνωσμένα να κατανοήσει την ποκύπλοκη ασθένεια

που ελέγχει το γιο της. Μια διαδρομή μέσα από διαφορετικές χώρες και πολιτισμούς, όπου κάθε

στάση ανοίγει ένα νέο μονοπάτι προς την καρδιά του αυτισμού – και φανερώνει εντυπωσιακά

διαφορετικές πτυχές του γιου της γυναίκας όσο εκείνη προχωρά προς το τέλος της αναζήτησής της.

Ο αυτισμός είναι μια πάθηση χωρίς γνωστή αιτία ή θεραπεία, αλλά προσβάλλει 1 στα 150 παιδιά.

Η ταινία αναλύει ενδελεχώς τον αυτισμό, αντιμετωπίζοντάς τον ως ένα ολοένα διογκούμενο παγκόσμιο

ζήτημα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 27/3

18:00 BOXING CUBA (Ειρήνη Μιχαηλίδου, 47’)

Η Κούβα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει δύο πυγμάχους με τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια ο καθένας. Ο Τεόφιλο Στίβενσον και ο Φέλιξ Σαβόν είχαν πολλές προτάσεις να γίνουν επαγγελματίες πυγμάχοικαι να κερδίσουν πολλά εκατομμύρια, αλλά αρνήθηκαν επειδή τότε θα έπρεπε να φύγουν από τη χώρα τους.Ο Φιντέλ Κάστρο, το 1962, απαγόρευσε όλα τα επαγγελματικά αθλήματα ως αντίθετα προς τα ιδανικά της επανάστασης – προσθέτοντας πως ≪τα επαγγελματικά αθλήματα πλουτίζουν τους λίγους σε βάρος των πολλών≫. Παράλληλα με τη θριαμβευτική καριέρα τους και την άρνησή τους να γίνουν επαγγελματίες πυγμάχοι για το κέρδος, η ταινία μάς μεταφέρει σαφώς την αντίσταση της σοσιαλιστικής Κούβας προς τον καπιταλισμό.

19:00 ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ (Αγγελική Αριστομενοπούλου, 65’)

Μια ταινία για έναν μουσικό που με τους στίχους του σημάδεψε την εναλλακτική ροκ σκηνή της χώρας.

Ο Γιάννης Αγγελάκας ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι τη δεκαετία του ’80 και ώς σήμερα η ποίησή του πα-

ραμένει το ίδιο επίκαιρη. Η ταινία τον ακολουθεί στην καθημερινότητά του. Θίγει μέσα από τη ματιά του

το πολιτικό αδιέξοδο της χώρας και τον τρόπο που διαμορφώνει την πραγματικότητα η τηλεόραση, ενώ

αναζητά τη διέξοδο από τις πόλεις προς τους αγαπημένους τόπους που εγκαταλείψαμε. Στα δύο χρόνια

που διήρκεσαν τα γυρίσματα, βλέπουμε τις μουσικές συναντήσεις με τους συντρόφους του και την εξέ-

λιξη των μουσικών διαδρομών τους μέσα από μια αναζήτηση στα ακούσματα της παιδικής τους ηλικίας,

το ρεμπέτικο, τα ηπειρώτικα πολυφωνικά, τις κρητικές μελωδίες. ≪Μέσα μου ο αέρας που φυσά δε λέει να ημερέψει, μου ξεσηκώνει την καρδιά και μου σκορπάει τη σκέψη≫.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο ελληνικός κινηματογράφος έμπαινε σε μια περίοδο κρίσης. Μία από τις όψεις της λεγόταν ≪κρίση θεματολογίας≫ και μία από τις εξόδους άκουγε στο όνομα ≪ερωτικός

κινηματογράφος≫. Το είδος ήταν ήδη γνωστό από την πληθώρα των ξένων ταινιών που διανέμονταν στις ελληνικές αίθουσες με την ένδειξη ≪αυστηρώς ακατάλληλο≫ και η ντόπια εκδοχή του είχε πολλές παραλλαγές. Όπως είχε και πολλά πρόσωπα, εμπρός και πίσω από την κάμερα, που κυριάρχησαν στο κινηματογραφικό στερέωμα για μια δεκαετία, πριν κάποιοι από αυτούς αλλάξουν ρότα και πριν κάποιοι άλλοι πάρουν τα πιο εύκολα μονοπάτια της βιντεοταινίας ή ακολουθήσουν τις πιο δύσβατες ατραπούς της σκληρής πορνογραφίας.

Πρόσωπα που δημιούργησαν αυτές τις ταινίες και άτομα που μπορούν τεκμηριωμένα και με γοητευτικό τρόπο να τις σχολιάσουν, μιλούν σήμερα στην κάμερα και τον λόγο τους συνοδεύουν και υποστηρίζουν

χαρακτηριστικά αποσπάσματα αυτού που αποκαλείται ≪ελληνικό πορνό≫. Από τη ≪μαλακή≫ στη ≪σκληρή≫ εκδοχή του, ή από το γυμνό στην οθόνη στο κινηματογραφικό σεξ, Το σινεμά γυμνό κλείνει με νόημα το μάτι στον θεατή, μιλώντας του για την ιστορία του ελληνικού ερωτικού σινεμά και το ευρύτερο κοινωνικο-ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου αυτό δημιουργήθηκε.

ΚΥΡΙΑΚΗ 28/3

18:00 SUGAR TOWN- Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ (Κίμων Τσακίρης, 68’)

Στις 24 Αυγούστου 2007, οι κάτοικοι της Ζαχάρως έζησαν τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής τους.

Η μεγαλύτερη πυρκαγιά στην ιστορία της Ελλάδας πέρασε από τα χωριά τους, αφήνοντας πίσω της κατεστραμμένες περιουσίες και 65 νεκρούς. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τον δήμαρχο Πανταζή Χρονόπουλο και τους κατοίκους της Ζαχάρως, καθώς καλούνται να αντιμετωπίσουν την επόμενη μέρα.

19:15 ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ (Λάντον Βαν Σουστ, 73’)

Το ντοκιμαντέρ εξετάζει το πώς οι μαζικές, διεθνείς προσπάθειες για εξάλειψη της φτώχιας στην Αφρική

μπορεί τελικά να υπονομεύουν τις ίδιες τις κοινότητες που θέλουν να ευεργετήσουν. Μέσα από τις

προσωπικές ιστορίες δύο Κενυατών που αγωνίζονται για να σώσουν το σπίτι τους από τους οργανισμούς ανάπτυξης, η ταινία προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία να καταλάβουμε τον τρόπο που λειτουργεί η ≪ξένη βοήθεια≫, παρουσιάζοντάς την από την οπτική γωνία των ανθρώπων τους οποίους υποτίθεται πως ωφελεί. Στα περίχωρα του Ναϊρόμπι, το σπίτι και το γραφείο της Σίλβα στη μεγαλύτερη φτωχογειτονιά της Αφρικής κατεδαφίζονται στο πλαίσιο της διαδικασίας αναβάθμισης της περιοχής από τα Ηνωμένα Έθνη. Στην αγροτική επαρχία, η φάρμα του Τζάκσον πλημμυρίζει λόγω του φράγματος που έχει κατασκευάσει ένας Αμερικανός επενδυτής, ο οποίος ελπίζει να εξαλείψει τη φτώχια στήνοντας μια φυτεία ρυζιού αξίας πολλών εκατομμυρίων. Η ταινία αφηγείται συναρπαστικές ιστορίες ανθρώπινης επιμονής και καρτερικότητας, υποδηλώνοντας πως η λύση στα προβλήματα της Αφρικής βρίσκεται στην αντοχή των κατοίκων της.

 
20:30 ΟΙ ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ (Τζαουέντ Ταϊμάν, 78’)

Υπολογίζεται πως ένα εκατομμύριο Αφγανοί είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά και συγκεκριμένα στην ηρωίνη.Το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι πως το 40% αυτών είναι γυναίκες και παιδιά. Το ντοκιμαντέρ αυτό διερευνά τη σπαρακτική πραγματικότητα πίσω από τους τίτλους ειδήσεων, όπως αυτή βιώνεται από τον Τζαμπάρ και τον Ζαχίρ, δύο 15χρονους ναρκομανείς που ζουν στην Καμπούλ την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Ο Ντορόν, ένας Ισραηλινός επιχειρηματίας με πείρα στην τεχνολογία ηλεκτρονικών υπολογιστών, προτείνει μια νέα υπηρεσία – την παραγωγή μωρών.Ο παραγωγός μωρών (όπως συστήνεται ο ίδιος) παρέχει στους πελάτες του