H Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου εγκαινιάζει τη συνεργασία της με την ΕΦΕ (Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία) Ηρακλείου. Στα πλαίσια της έκθεσης φωτογραφίας AD HOC που διοργανώνει η ΕΦΕΚ, θα προβληθεί η πειραματική ταινία La Jetee.

Η γαλλική ταινία la Jetee (1962, 28') του Chris Marker εντάσσεται στο χώρο του κινηματογράφου επιστημονικής φαντασίας και αποτέλεσε την έμπνευση για πολλές μετέπειται δημιουργίες με γνωστότερη την ταινία 12 Πίθηκοι (1995) του Τέρι Γκ� �λιαμ. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ταινίας είναι ότι η αφήγηση πραγματοποιείται σχεδόν αποκλειστικά μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες που τράβηξε ο Jean Chiabaut και αφήγηση (voice over) αποτελώντας ένα πάντρεμα των δύο τεχνών κινηματογράφου και φωτογραφίας. Η προβολή θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 2 Απριλίου στις 20:00 στο χώρο της έκθεσης (Δούκος Μποφώρ 20) με ελεύθερη είσοδο. Οι θεατές μπορούν να προσφέρουν φάρμακα για την ενίσχυση του Κοινωνικού Φαρμακείου.

Μια εκτενέστερη αναφορά για την ταινία

Περισσότερες πληροφορίες για το σκηνοθέτη  

 Λίγα λόγια για την έκθεση της ΕΦΕΚ :

Συμμετέχοντες:

Γαλάνης Νίκος | Γιατρομανωλάκης Γιώργος | Δασκαλάκης Αντώνης | Δερμιτζάκης Γρηγόρης
Ιατράκη Γαλάτεια | Καρκανάκη Μαρία | Μεταξάκη Αντιγόνη | Μεταξάκη Μαρίνα
Μπαλή Ρένα | Νικηφοράκης Πολυχρόνης | Ντι Γκιόσια Έλενα | Σαμαράς Χρήστος

Επιμέλεια: Ελένη Μουζακίτη - Λάμπρος Παπανικολάτος

Εγκαίνια: Σάββατο, 19 Μαρτίου στις 19:30 μ.μ.

Διάρκεια: 19.03.16 - 19.04.16

 Η έκθεση AD HOC φιλοξενεί φωτογραφικές προτάσεις δώδεκα καλλιτεχνών φωτογράφων, μελών της ΕΦΕ Ηρακλείου Κρήτης. Η έκθεση αυτή προέκυψε από τα σεμινάρια που διοργανώθηκαν στην Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία Κρήτης αρχικά από το Λάμπρο Παπανικολάτο και στη συνέχεια από το δίδυμο Ε. Μουζακίτη, Λ. Παπανικολάτος. Αφετηρία στάθηκε το όραμα του προέδρου Πολυχρόνη Νικηφοράκη για ένα άνοιγμα της ΕΦΕΚ στη σύγχρονη φωτογραφική καλλιτεχνική εκπαίδευση και παραγωγή. Ο τίτλος της έκθεσης (AD HOC) παραπέμπει σ την ανάγκη να παρουσιαστούν αυτές ως μια σειρά προσωπικών περιπτώσεων με τα συνακόλουθα εξατομικευμένα κριτήρια αντιμετώπισης. 

Η επιλογή αυτή, ωστόσο, δεν αποκλείει και τον εντοπισμό κοινών στοιχείων που συνδέουν τις δουλειές. Για παράδειγμα, όλοι οι συμμετέχοντες αντιμετωπίζουν το φωτογραφικό μέσο ως ενα μέσο διερεύνησης και κατανόησης του εαυτού τους, του άμεσου περιβάλλοντός τους και της σχέσης τους με αυτό. Κάποιοι στρέφουν τον φακό τους στο περιβάλλον της πόλης, στη δημόσια σφαίρα, οι περισσότεροι όμως πραγματεύονται θέματα που προέρχονται από τον στενό, τον ιδιωτικό τους περίγυρο, τον πλέον οικείο δηλαδή γι’ αυτούς χώρο.

Συναντούμε λοιπόν εδώ αποσπασματικές αφηγήσεις που εντάσσονται σε μια αρκετά μακρά πλέον παράδοση που ξεκινά τη δεκαετία του εξήντα και ανθίζει ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του ογδόντα και του ενενήντα χωρίς να παρουσιάζει όμως τάση υποχώρησης και τα πιο πρόσφατα χρόνια αφού υπηρετεί πλέον έναν από τους συνηθέστερους προβληματισμούς στο πλαίσιο της φωτογραφίας ως σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής.
Κατ’ αυτήν την έννοια οι προτάσεις των δώδεκα είναι προτάσεις που μας καλούν να εμπλακούμε προσωπικά προβάλλοντας τα δικά μας βιώματα. Μας καλούν δηλαδή να ανασύρουμε αντίστοιχες εικόνες, εντυπώσεις, εμπειρίες, που έχουμε συλλέξει στο παρελθόν και μένουν κάπου στα σκοτεινά ξεχασμένες και αδρανείς.